Palau Perhentian Kecil en Kuala Terengganu
Door: Aline
Blijf op de hoogte en volg Aline
15 Oktober 2011 | Nederland, Amsterdam
Het is alweer even geleden dat ik wat heb gepost/ wat kon posten. Afgelopen maandag uiteindelijk de hele dag onderweg geweest naar de Perhentians. Een tip van een groepje mensen met wie ik optrok in Taman Negara. Een van de Nederlanders die ik daar had ontmoet ging ook. In eerste instantie had ik mijn prive-chauffeur, omdat ik met een andere touring agency ging dan de rest. Later toch weer samen in een minibusje (totaal was het zes uur rijden). Wat een ervaring zeg. Bedenk je de Franse wegen in de bergen en dan met 140 km/u 5 auto's tegelijk inhalen in een scherpe bocht. Maar levend en wel aangekomen in Kuala Besut (ondertussen leuk gesprek gehad met een Frans stelletje) en vanaf daar de boot naar de Perhentians. Voor RM30 (7,50 euro) per nacht mijn eigen kamer voor een paar dagen. Echt zo'n zalig witte strand-palmbomen-paradijs. Op dinsdag lekker de hele dag onder een parasol boek gelezen. En ja hoor, mijn bleke huidje kan dat natuurlijk niet hebben dus zelfs onder de parasol verbrand. Gelukkig nog niet heel ernstig, maar de dag erop toch maar in t-shirt en korte broek gaan snorkelen. Hoe tof is dat. Fantastische vissen en koraal gezien. Twee grote haaien (jaja, dat durf ik ook maar). Bij de eerste die ik zag had ik lichtelijk de neiging om weg te zwemmen, maar uiteindelijk is het toch te interessant en ga je als de wiedeweerga er achteraan. Verder hadden we een stop in wat dieper water waar we een hele grote schildpad zagen. Daar zwemmen was echter iets minder. Het bleek namelijk dat je door plankton gebeten kan worden en dat voelt alsof je de hele tijd op verschillende plekken door een naald wordt gestoken. Wel heel tof om zo dichtbij die dieren te komen. Op woensdag en donderdag ontdekt dat ze bij een restaurantje om 20.00 uur een film steeds draaiden. Dus ik heb daar beide avonden gegeten en ondertussen lekker film zitten kijken (niet echt van superkwaliteit, maar wel lekker relaxed). Donderdag weer lekker lezen en vrijdag vertrokken naar Kuala Terengganu. Blijkt uiteindelijk niet een heel interessant stadje te zijn, maar we zijn vandaag naar de floating mosque gegaan en naar wat prachtige watervallen. Beiden wat verder weg. Bij de watervallen bleek dat er geen taxi of bus daar vandaag ging (terwijl ons dat wel van tevoren was gezegd) dus we dachten even een flink probleem te hebben. Uiteindelijk bleek de eerste persoon die we vroegen of we mee konden rijden precies de goede kant op te gaan en we mochten ook mee. Een amerikaan en zijn zoontje die 6 maanden home-scoling deden in het buitenland. Perfecte lift. Goed ook om je engels mee te oefenen. Want gisteren toen ik de bus naar Terengganu moest zoeken (die overigens niet echt een station had, maar je moest gewoon voor de brug gaan staan en hopen dat ie een keer komt)kwam ik twee Franse jongens tegen die naar dezelfde plek gingen. Dus deze dagen trekken we even samen op. Morgenochtend pak ik de bus naar Kuala Lumpur zodat ik weer op tijd terug ben om dinsdagmorgen mijn volgende vlucht te pakken. Dat wordt morgen overigens lekker 9 uur in de bus zitten en dat voor nog geen 10 euro. Dat wordt overigens nog wat in NZ, want hier is alles echt supergoedkoop dus ik moet mij in NZ wel even gaan aanpassen. Hier houd ik het maar even bij, want het verhaal is wel weer lang zat. Maar gelukkig houd ik een dagboekje bij, want er is echt veel meer gebeurd. Om even twee dingen nog zo even snel te noemen: super vaak al heel hard onweer gehad en de NL-er waar ik het eerder over had is al 25 jaar single, maar is zaaddonor geweest voor een lesbisch stel en heeft daar twee kinderen van die hij ook regelmatig ziet. Interessant om te horen dat alle partijen hier nog steeds tevreden over zijn na zo'n 20 jaar. Goed, misschien laat ik maandag nog wat van mij horen. Anders komt mijn volgende bericht waarschijnlijk uit Nieuw-Zeeland!