Over zonnige dagen en overstromingen

Op het moment zit ik in een paars gebouw ergens midden in Greymouth, waar het buiten erg regenachtig is. Ik ga zo nog wel even het stadje in om wat te bekijken, maar het is niet echt heel bijzonder. Meer een beetje een soort 'ghosttown' gisteravond, bijna niemand op straat. Ik weet niet in hoeverre dingen uit Nieuw-Zeeland in Nederland in het nieuws zijn, maar ik kan mij voorstellend dat dat dit keer wel zo was. Gisteren hebben we namelijk de hele dag in de bus gezeten om van Abel Tasman naar Greymouth te komen. Vrijwel alle wegen ernaar toe waren afgezet in verband met zware regenval en alle rivieren die daardoor overstroomde. We kwamen dan ook pas om half 8 aan (we waren om half 9 vertrokken) en zijn vlakbij Christchurch gekomen (aan de oostkust, terwijl wij naar de westkust moesten). Ik heb nu niet genoeg tijd om foto's online te zetten, maar dat zal ik nog doen. De rivier hier bij Greymouth staat helemaal vol. De eerste dijk is totaal niet meer zichtbaar, behalve een paar boomtoppen. Ik hoorde gisteren dat het de ergste overstroming in 20 jaar is hier. Dus ik ben blij dat we hier nog zijn aangekomen.

De dagen ervoor heb ik lekker afgelegen gezeten in het Abel Tasman Nationaal Park. Op vrijdag ben ik met een Fins stel gaan kayakken, toen opeens een flinke wind opstak, dus we hebben met veel moeite het strandje weten te bereiken, maar ondertussen wel tussen de zeehonden gekayakt. Toen ben ik vanaf het strandje maar terug gelopen (wat de Abel Tasman Coast Track is). Erg mooie wandeling van 2,5 uur. De dag erna heb ik dan ook een relaxed dagje genomen, want het was voor de vierde dag op een rij strakblauwe lucht en over de 20 graden, dus dat werd een stranddagje samen met iemand die ik vanuit de bus heb leren kennen (Nederlandse vrouw). De dag erna wilde ik weer wandelen en zag op een gegeven ogenblik dat er ook een landinwaartse track was. Het was een hele mooie wandeling, maar ik zag mooi niet aankomen dat ik 2 uur lang alleen maar omhoog aan het klimmen zou zijn, waarvan ruim een uur ook nog eens heel steil. Zo steil dat ik op de terugweg sommige stukken half rennend deed omdat dat beter werkte. Dus dat waren een paar mooie, actieve dagen.

De drie dagen voor Abel Tasman heb ik doorgebracht in Nelson. Mooi klein dorpje aan het water. Daar was het dus de hele tijd fantastisch weer. En het hostel was super. Met gratis ontbijt, gratis soep en brood 's avonds, gratis (groot) zwembad, gratis hottub en gratis sauna. Dus ik heb ook lekker in het hostel zitten genieten. In Nelson zelf ook nog naar het museum gegaan, waar net een tentoonstelling over Anne Frank was met ook een film waar ze over de prinsengracht en Amsterdam aan het praten waren. Erg grappig, om mee te maken. (Maar natuurlijk wel een serieuze zaak).

Nu mis ik geloof ik alleen de dag Wellington. Wat een mooiere stad is dan ik had gedacht. Mooie boulevard langs het water. Wil dan ook op de terugweg daar nog een dagje stoppen om daar naar het museum te gaan. Want nu kwamen we te laat aan om meer te doen dan even snel een rondje door de stad heen.

Dat was dus weer een enerverende anderhalve week met enorm verschillend weer. Om half 1 vertrekken we naar Franz Josef voor Fox Glacier (als de weg ernaar toe nog intact is), daar blijven we twee nachten en (als alles oke is met de boeking) ga ik daarna door naar Wanaka voor een dag om daarna naar Queenstown te gaan. Vanaf daar wil ik een 5 dagen track doen in de omgeving.