Pura Vida

Maandag 22 januari. Dat betekent nog maar één week tot vertrek naar Nederland en 8 dagen tot mijn aankomst daar. Maar voor nu nog even 'Pura Vida', letterlijk 'Puur leven', maar door Costa Ricanen meer bedoeld als 'Geniet!'. In een hangmat met op de achtergrond de Arenal vulkaan lukt dat wel goed.

Dat Costa Rica een populaire vakantiebestemming is, begrijp ik inmiddels maar al te goed. Genoeg te zien en te beleven met (over het algemeen genomen) een fijne tropische temperatuur erbij. We hebben prachtige wilde dieren mogen zien zoals een tarantula, luiaard, toekan, neusbeer en giftige slangen. In een paar uur tijd rijd je van een laid back surfhostel met aangrenzend strand de bergen in die volledig gehuld zijn in wolken. Dat je hoog in de bergen het moet doen met Nederlands herfstweer (regen, harde wind, dalende temperaturen) neem je dan toch maar voor lief.

Ik schrijf ondertussen 'we', omdat ik sinds een week niet meer alleen maar met Arne Jan (mijn broert(tje) ;-)) mag reizen. Een kleine reünie dus al, die het reizen weer een hele andere (maar hele leuke) dimensie geeft. Onze huurauto heeft het al flink te verduren gehad over de onverharde wegen, maar met een hele goede chauffeur (Arne Jan) heb ik mij nog geen zorgen hoeven maken of de auto het zou begeven. De komende week gaan we nog een paar mooie watervallen bekijken, hopelijk genieten van azuurblauw water, en hopen op mooi zonnig weer in Puerto Viejo om te kunnen afsluiten met een fijne Caribische vibe.

Met Suriname inmiddels alweer drie weken achter mij, enkele weken leven uit een backpack, soms zoeken naar echt lekker eten en veel wisselingen in contacten en omgevingen, begint langzamerhand toch de zin te komen om terug in Nederland te zijn en iedereen weer te zien. Hoe hard het echt weer wennen wordt en hoe mijn leven er uit gaat zien als ik weer terug ben, zie ik volgende week wel. Voor nu dus nog even:

Pura Vida!